بسیج یکپارچه نیروهای انتظامی و امنیتی رژیم برای سرکوب تظاهرات ۱۳ آبان

باردیگر تهران و چندین شهر بزرگ به عرصه پرشکوه تظاهرات و خیزشهای مردمی برعلیه رژیم جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد.

با وجود بسیج تمام نیروهای بسیج ، انتظامی و امنیتی در تهران، اما توده های مردم در ساعات اول صبح ازنقاط مختلف شهرعازم خیابان طالقانی محل سابق سفارت آمریکا شده بودند. حضور نیروهای سرکوبگر رژیم درمقایسه با تظاهرات ماههای گذشته ، بمراتب وسیع تر بود. تقریبا تمام محورخیابانهایی که از چهار طرف به خیابانهای مرکزی تهران و به سفارت آمریکا منتهی می شد وسیله نیروهای امنیتی مسدود شده بود. نیروهای سرکوبگرتلاش می کردند تا بهر وسیله ای از حرکت جمعیت بیشماری که هر لحظه به تعداد آنها افزوده می شد و عازم خیابانهای کارگر، میدان هفت تیر، انقلاب و یوسف آباد بودند جلوگیری کنند.اکثر خیابانهایی نظیر حافظ ، فردوسی ، کریمخان ، میدان هفت تیر ، کارگر و چندین خیابان دیگر توسط یگانهای ویژه بسته شده بود و از ورود مردم به این مناطق جلوگیری می کردند. گویی بر خلاف سالهای قبل که بوق و کرنا راه می انداختند تاجمعیت بیشتری را به سوی سفارت آمریکا بکشانند، امسال در نظر داشتند با خشونت بی سابقه ای از حضور مردم در این مکان جلوگیری کنند.

علی رغم حضور چشمگیر نیروهای سرکوبگر، اما حوالی ظهر اکثرتظاهر کنندگان خودرا به اطراف سفارت آمریکا، میدان هفت تیر، خیابان ولیعصرو میدان ولیعصر رسانده بودند. درجریان درگیری و زد وخورد بین مردم و نیروهای انتظامی، تعدادی از «اصلاح طلبان» نیزحضورخودرا با شعار دادن علیه جناح حاکم و زیر پرچم جنبش سبز نشان دادند. از آنجا که شعارهای تظاهر کنندگان روز بروز رادیکال تر می شود ، بتازگی جریانات سبز و اصلاح طلب با سر دادن بعضی شعارهای رادیکال بطور آشکار مخالفت می کنند. چندی پیش نیز میرحسین موسوی گفته بود جمهوری اسلامی نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر. شعارهایی که در مخالفت با کل نظام جمهوری اسلامی سر داده می شود از جانب جریان سبز و «اصلاح طلب» شعارهای «ساختار شکنانه» تلقی می شود. درتظاهرات ۱۳ آبان چندین بار این نمونه ها از هر دوطرف دیده شد. هم شعارهای «ساختارشکنانه» سر داده شد وهم نسبت به این شعارها اعتراض شد.

از آنجا که مردم آمادگی کامل برای درگیری با مأمورین انتظامی داشتند ، اکثر مغازه های خیابانهای محل تردد تظاهرکنندگان پیشاپیش بسته شده بود. متروهایی که به ایستگاههای مرکزی نظیر مفتح و هفت تیر می رسید از کار اقتاده بود و این قسمت از شهر کاملا حالت تعطیل به خود گرفته بود. موتورسواران رژیم در گروههای ۴۰ -۵۰ نفره تظاهرکنندگان را نشانه می رفتند و با سبعیت تمام به زنان، دختران و مردان حمله می کردند. همزمان با حمله موتورسواران عده زیادی از لباس شخصیها نیز به مردم حمله ور می شدند. شدت ضربات وارده بر پیکر تظاهرکنندگان به حدی شدید بود که در موارد زیادی بعضی از آنان قدرت فرار را از دست می دادند. نیروهای سرکوبگر چندین بار اقدام به شلیک هوایی کردند و به سوی تظاهرکنندگان گاز اشک آور پرتاب کردند. تعداد زیادی از تظاهر کنندگان در مناطق مختلف دستگیر شدند ولی برخلاف دفعات قبل اکثر تظاهر کنندگان به خانه هایشان بر نگشتند. تا ساعت ۱۱ شب ، هنوز درگیریهای پراکنده در مناطق مختلف ادامه داشت و مردم با استفاده از تاریکی شب بهتر به نیروهای سرکوبگر حمله می کردند.

تعداد زیادی از تظاهر کنندگان بر این باورند که بیش از این نباید موضع دفاعی گرفت و باید چاره ای اندیشید. بیشتر جوانان تمایل به حمله و زدو خورد متقابل با نیرهای انتظامی و لباس شخصیها را دارند اما رهبران اصلاح طلب و جنبش سبز رهنمود می دهند که درگیر نشوند.

اخبار رسیده از تبریز، اصفهان ، مشهد و شیراز حکایت از درگیری شدید بین مردم و نیروهای انتظامی دارد.در مشهد و تبریز زدوخورد دانشجویان و لباس شخصیها گزارش شده و در اصفهان تعدادی دستگیر شده اند. شدت سرکوب و ضرب و شتم مردم در ۱۳ آبان نسبت به تظاهرات قبل بمراتب شدید تر ، وحشیانه تروغیر انسانی تر بود.

سازمان چریکهای فدایی خلق ایران

۱۳ آبان ۱۳۸۸- ۴ نوامبر۲۰۰۹
A.C.P- Postfach 12 02 06-60115 Frankfurt am Main-Germany-Fax: 00-49-221-170 490 21