|
گرامی باد سالگرد ۱۶ آذر ۱۳۳۲
در شانزده آذر۱۳۳۲ در اعتراض به دیدار ریچارد نیکسون از ایران، دانشجویان مبارز با شعار اتحاد، مبارزه، پیروزی بپا خاستند وبه اعتراضات گسترده ای دست زدند. در واکنش به تظاهرات دانشجویان ، مأمورین انتظامی رژیم شاه بسوی دانشجویان آتش گشودند و سه تن از دانشجویان مبارز بنامهای مهدی شريعت رضوی، احمد قندچی و مصطفی بزرگ نيا درخون خود غلطیدند. از آن هنگام جنبش دانشجویی ایران در داخل و خارج از کشورنقش مهمی را در مبارزات ضدامپریالیستی - دمکراتیک مردم ایران ایفاء نموده است.
اکنون بیش از سه دهه است که جنبش دانشجویی ایران تحت شرایط خفقان و دیکتاتوری رژیم جمهوری اسلامی ایران به مبارزات مخفی و علنی خود ادامه می دهد. طی این مدت جنبش دانشجویی با هوشیاری واقع بینانه ای توانسته است عناصر وابسته به رژیم و انجمن های اسلامی را طرد کند و سخنگویان حقیقی خودرا در وجود شريعت رضوی ها، قندچی ها ، بزرگ نیاها وسایر سردارانی که در راه دمکراسی و آزادی جان باختند جستجو کند. جنبش دانشجویی ایران ثابت کرده است که در فقدان هرگونه دمکراسی در جامعه کنونی ایران ساکت نمی ماند و برای نیل به اهداف انقلابی خود راه جانبازی و استقامت را پیشه کرده است.
طی سالهای گذشته مبارزات سرسختانه دانشجویان موجب شده است تا سردمداران رژیم جمهوری اسلامی ایران نتوانند مسیر علمی و آموزشی دانشگاهها را به مراکز دینی نظیر مساجد و تکایا تبدیل کنند و یا دانشگاههارا به گورستان بسیجیان و پاسداران درآورند.
اختلافات سران رژیم پس از انتخابات خردادماه گذشته موجب شده است تا چهره کریه و مبتذل رهبران آن بیش از پیش برهمگان آشکار شود. جناحی از رژیم به سردمداری خامنه ای - احمدی نژاد کماکان با تکیه بر سرنیزه خودرا حاکم ، رهبرش را ولی فقیه و نماینده خدا برروی زمین می خواند. جناح دیگر به رهبری رفسنجانی - میرحسین موسوی زیرنقاب «خط امام» که رهبر آن سالهاپیش مرده است سنگر گرفته تا غفلتا باردیگر به نام خمینی و پیشوای جمهوری اسلامی ایران قدرت را از چنگ حریف برباید. آنچه هردوجناح درگیر در حاکمیت به آن باورنداشته و نخواهند داشت ، قدرت و اراده توده مردم ایران است که با پشت سر گذاردن تاریخی کهن، سالیان درازی است افکار و خرافات عصر جاهلیت را به دانش باستان شناسی سپرده اند.
طی سی سال گذشته ، استقامت و پایداری سراسری مردم ایران موجب شده است تا ارکان رژیم جمهوری اسلامی ایران شکاف بردارد. دورنمای باعظمتی که در سال ۱۳۵۷ دربرابر مردم ایران گشوده شده بود اکنون باردیگرچهره گشوده است.
اختلافاتی که هم اکنون بین جناح سرمایه داری بوروکراتیک و بازار در گرفته است بخاطر تسلط بر منابع مالی کشوراست. در رأس جناحها هنوز تمایل به سازش و کنار آمدن بصورت قوی وجود دارد. از اینرو رویکردجریان سبز به جانب مردم بدان خاطر است که رقیب را تضعیف کند. جریان سبز مخالف مسلح شدن توده مردم و بزیر کشیدن این حکومت بصورت قهر آمیزاست. این جریان می کوشد به سلیقه خود اوضاع را تعبیر کند و جریان را طوری هدایت نماید که فقط قدرت دولتی را بکف آرد. مضمون چنین تغییری با منافع عموم مردم ایران سازگاری ندارد. مصالح مردم ایران با منافع آنهایی که سهم کلانی از مقامات دولتی و درآمدهای بادآورده را از دست داده اند در تضاد فاحش است. تنها راه نجات مردم ایران بزیر کشیدن کل نظام جمهوری اسلامی ایران است . دانشجویان مبارز درگذشته ثابت کرده و درآینده نشان خواهند داد که می توانند نقش مهمی درشرایط دشوار پیش رو ایفاء نمایند.
سازمان چریکهای فدایی خلق ایران
۱۵ آذر ۱۳۸۸ - ۶ دسامبر ۲۰۰۹
|
