حمله به تأسیسات اتمی ایران . تهدید یا واقعیت؟

هفته پیش در اسرائیل یک نظر سنجی به عمل آمد که در نتیجه ۶۶ درصد از اسرائیلی ها موافق حمله نظامی به تأسیسات اتمی ایران هستند. روزنامه های اسرائیلی اعلام کرده اند که این نظر سنجی بنا به درخواست دانشگاه بارلان در تل آویو صورت گرفته است.

اگر چه اینگونه نظر سنجی ها در بیشتر مواقع نزدیک به واقعیت است اما در مواردی نیز برای استفاده تبلیغاتی و یا تهدید مورد مصرف پیدا کرده است. منابع پخش این خبر در یک آمارگیری مشابه اعلام کرده اند : در زمان حکومت بوش درآمریکا، ۷۳ در صدازمردم اسرائیل بوش را دوست خود می دانستند ولی اکنون که اوباما بر سر کار است فقط ۳۸ درصد از اسرائیلی ها اعتقاد به دوستی اوباما با آنها دارند. باتوجه به موضع گیریهای اخیراوباما و روند روابط آمریکا و اسرائيل این آمارگیری نیز می تواند به حقیقت نزدیک باشد.

از آنجا که رهبران اسرائیل بارها به این تصور دامن زده اند که ممکن است به هر شیوه ای برای جلوگیری رژیم جمهوری اسلامی ایران از دستیابی به سلاح های هسته ای متوسل شوند، شاید این آمار گیری نیز در چارچوب همان سیاست و بهره برداری تبلیغاتی صورت گرفته باشد. ازجانب دیگر اسرائیل بیش از پیش به این نتیجه رسیده است که فشارهای بین المللی به رژیم ایران بی نتیجه بوده ، لذا این آمارگیری می تواند جنبه جدی تری داشته باشد وهدف تدارک وآمادگی افکار عمومی از عملیات نظامی آتی راتأمین خواهد کرد.

رژیم جمهوری اسلامی ایران پیشرفت در امور هسته ای را به نحوی در افکار عمومی جا انداخته است که هرگونه موفقیت ایران در این رشته از تکنولژی برابربا «حذف اسرائیل از کره زمین» خواهد بود. صرف نظر از اینکه این ادعادرحد یک بلوف باقی خواهد ماند اما بی خردی ، پریشان فکری و جنجال آفرینی های رهبران رژیم ایران در برخورد با این مسئله می تواند فاجعه ای ببار آورد که قربانیان بی شماری را در پی داشته باشد.

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر جدید اسرائیل در سخنان خود در ۳۱ مارس در جریان مراسم تحلیف، اظهار داشت که تهدید ایران از زمان تشکیل اسرائیل در سال ۱۹۴۸ تاکنون بزرگترین تهدید علیه موجودیت کشورش بشمار می آید.

مجازات احتمالی آمریکا علیه شرکت فرانسوی توتال بخاطر معامله با ایران

به نظر می رسد دولت فرانسه میان برنامه های هسته ای رژیم جمهوری اسلامی ایران ، خرید نفت ایران توسط توتال و جانبداری از تحریمهای آمریکا علیه رژیم حاکم بر ایران دچار سردرگمی شده است.

از سوی دیگر دیپلماسی فرانسه در میان دیگر کشورهای اروپایی مصالحه ناپذیرتر شناخته شده است و از طرف دیگر کمپانی توتال با خطر مجازات از سوی آمریکا به خاطرمعاملات پرسود نفتی به جمهوری اسلامی مواجه گشته است.

چندهفته پیش دو نماینده مهم کنگره آمریکا (یکی از حزب جمهوریخواه و دیگری از حزب دمکرات) طرح قانون مجازات علیه کمپانی هایی که به ایران بنزین می فروشند را به کنگره ارائه داده اند. از آنجا که رژیم ایران بیش اد ۴۰ درصد از تولیدات نفتی اش را از خارج وارد می کند، لذا این تحریم می تواند تنگنای دیگری را به دیگر معضلات اقتصادی رژیم افزون سازد. در طرح یاد شده ۶کمپانی بطور وضوح قرار دارند، سه شرکت سوئیسی، یک شرکت هندی ، بریتیش پترول (BP) و توتال فرانسه.

محمود عباس از تشکیل دولت جدید فلسطین تا چهارشنبه آینده خبر داد

محمود عباس، رهبر حکومت خودگردان فلسطین، اعلام کرد تا چهارشنبه آینده دولت جدید فلسطین را تشکیل خواهد داد و سلام فیاض را مامور تشکیل کابینه کرده است. از آنجاکه مذاکرات الفتح و حماس به نتیجه نرسیده است لذا حماس در این دولت مشارکت ندارد. طی مصاحبه هایی که چند روز گذشته محمودعباس به عمل آورده است ، همواره تأکید کرده است که امکان آشتی با حماس از بین نرفته و هنوز امیدواری برسر دست یابی به صلح بین این دوجریان وجود دارد.

رهبر حکومت خودگردان فلسطین همچنین اعلام کرد الفتح در اول ماه جولای آینده برای انتخاب هیئت جدید رهبری، کنگره خود را برگزار خواهد کرد. محمود عباس گفت دولت جدید با شرکت اعضاء الفتح و افراد مستقل تشکیل خواهد شد. در این دولت قرار است سلام فیاض که از حمایت غربی ها برخوردار است باردیگر به نخست وزیر گمارده شود. محمود عباس در عین حال اظهار داشت گفتگوهای آشتی جویانه با حماس ادامه خواهد یافت و در صورت رسیدن به توافق با آنها، دولت جدید استعفا خواهد داد.

مذاکره کنندگان قرار است بار دیگر، روز یکشنبه در قاهره برای دور جدید مذاکرات حضور بهم رسانند. درهمین رابطه سخنگوی حماس از نوار غزه اظهار داشته است محمود عباس با این تصمیم پیشاپیش «جواز مرگ را قبل از مذاکرات» امضاء کرده است و این خبر «نشانه خوبی نیست». به عقیده وی، این اقدام عباس، «نفاق و جدایی را تشدید خواهد کرد».

از هنگام برقراری آتش بس پس از تهاجم نظامی اسرائیل به نوارغزه ، مصر بطور فعال نقش میانجی بین حماس و الفتح راعهده دارد بوده است. تاکنون تلاش مصر نیز برای توافق این دو جریان رقیب به نتیجه نرسیده است. بررسی اخبار و گزارشات مربوط به فلسطین نشان می دهد رژیم جمهوری اسلامی ایران نیز در راه صلح این دوجریان سنگ اندازی می کند چراکه منافع رژیم ایجاب می کند این دوجریان در حال ستیز باشند تا جمهوری اسلامی بهتر بتواند اهداف ماجراجویانه خودرا در این منطقه دنبال کند. پس از ۳ هفته تهاجم نظامی اسرائیل به نوار غزه که در اواسط ژانویه گذشته خاتمه یافت، مصر چندین نشست مذاکرات آشتی جویانه فلسطینی ها را سازماندهی کرده است. هدف از این مذاکرات تشکیل یک دولت متحد بین الفتح و حماس می باشد که ماموریت ویژه ای در بازسازی نوار غزه تا قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات پارلمانی در ژانویه را عهده دار شده است.

اما مذاکرات در مورد برنامه دولت آینده با مانع برخورد کرده است. حماس در مقابل درخواست غرب مبنی بر اینکه هر نوع دولت فلسطین اسرائیل را به رسمیت بشناسد، به خشونت پایان دهد و به توافقات قبلی اسرائیل ـ فلسطین پایبند باشد، سکوت کرده است.

جنبش مقاومت اسلامی در جولای ۲۰۰۷ پس از ماهها کشمکش با الفتح، قدرت را با زور در نوار غزه به دست گرفت. دولت محمود عباس در حال حاضر تنها بر کرانه غربی حکومت می کند، اما برخلاف حماس که منزوی گشته است، محمود عباس همواره از حمایت بین المللی برخوردار می باشد.

برگزاری کنگره الفتح که روز دوشنبه محمود عباس خبر آن را اعلام کرد، امکان خواهد داد تا رهبری اش را جوان تر کند. کنگره قبلی در سال ۱۹۸۹ برگزار شده بود و از آن زمان محبوبیت الفتح بخصوص به خاطر عدم توانایی اش در بازسازی خود کمتر شده است. رفرم درونی در الفتح می تواند این امکان را فراهم سازد تا در جریان انتخابات عمومی بعدی بهتر بتواند با حماس مقابله کند.